Ineens zei ze mijn naam

Hoelang doe je nu vrijwilligerswerk bij ADI?
Ik heb nu 6 maanden vrijwilligerswerk gedaan bij ADI Negev.

Hoe ben je over ons te weten gekomen?
Ik heb afgelopen jaar mijn diploma gehaald voor mijn vwo en wou graag een tussenjaar nemen. Ik houd heel erg van Israel en wou daar dan ook graag vrijwilligerswerk gaan doen. Ik was aan het nadenken over een studie in de zorg en het leek me goed om vrijwilligerswerk te gaan doen met zorg. Ik ben toen op internet gaan zoeken en vond ADI. Wat ik las over ADI was heel positief en het trok mijn aandacht. Het is een hele unieke plek en het leek me heel leuk en interessant om een deel te zijn van ADI en om daar te helpen. Ik heb me toen aangemeld om vrijwilligerswerk te gaan doen en zodoende.

Zou je je dagelijkse werk willen beschrijven?
Op een werkdag kan ik een ochtenddienst hebben of een avonddienst. Als ik een ochtenddienst heb begin ik om 7 uur ‘s ochtends. Ik wacht dan tot de bewoners uit bed worden gehaald en worden gedoucht. Daarna worden ze binnengebracht in de woonkamer en dan trek ik hun schoenen en sokken aan en doe hun haar. Als alle bewoners er klaar voor zijn dan beginnen we met het ontbijt. In het huis waar ik werk hebben we 4 eetkamers, daar hebben alle bewoners hun eigen plek aan de tafel. Tijdens het eten help ik met het begeleiden en het eten geven van de bewoners. Als iedereen heeft gegeten gaan we naar het werk van de bewoners toe. Tussen het werken door hebben de ze dan nog verschillende soorten therapie en ze eten een fruitsnack. Hierna gaan de ze weer naar het huis en eten we lunch. Als laatste voor de ochtenddienst worden de bewoners op bed gelegd voor een middagdutje. Het is mijn taak tijdens de dienst om de werknemers in het huis te ondersteunen en de bewoners te begeleiden tijdens hun dagelijkse bezigheden en natuurlijk om ze heel veel liefde te geven en om zo goed mogelijk te luisteren naar wat ze willen.

Als ik avonddienst heb begin ik om 2 uur ‘s middags, als de ochtenddienst eindigt. Dan wacht ik tot de bewoners weer worden wakker gemaakt en binnen worden gebracht. Dan trek ik hun schoenen weer aan en doe, waar nodig, hun haar weer netjes. Als iedereen wakker is, wordt er weer een snack gegeten en vinden er activiteiten plaats. De activiteiten zijn bijvoorbeeld dansen, muziek maken, spelletjes doen of luisteren naar een verhaal. Hierna wordt er avond gegeten en gaan de bewoners slapen. De dienst is dan voorbij om 8 uur ‘s avonds.

Hoe zijn je woonomstandigheden? Last van snurkers op je kamer?
Ik woon in Maslul, dat is een klein plaatsje dicht bij ADI. Ik woon samen in een huis met maximaal 13 andere vrijwilligers van allemaal verschillende nationaliteiten en culturen. In het begin was het lastig om daar gewend aan te raken maar na een poosje is het heel normaal. Het is een hele goede mogelijkheid om te leren om te gaan met verschillende culturen en om daar meer over te leren. Bovendien is het heel gezellig en hebben we heel veel plezier met elkaar. Je voelt je deel van een grote gelukkige familie met heel veel verschillende mensen en waar iedereen zichzelf kan en mag zijn.

Eet je vaak samen met je medebewoners?
Meestal maakt iedereen zijn eigen eten klaar, in verband met de verschillende diensten en schema’s die iedereen heeft maar soms hebben we een feestje en dan komen alle vrijwilligers samen om samen eten te maken en plezier te hebben.

Wat vindt je de moeilijkere momenten?
Moeilijkere momenten zijn als er feestdagen zijn die je gewend bent te vieren met je familie. Dan mis je ze wel even en zou je het graag ook met hun willen vieren. Maar gelukkig heb je dan de andere vrijwilligers waar je dat mee kan delen en waar je dan lekker het feest mee kan vieren.

En een hoogtepunt sinds je deel van de ADI-familie bent?
Een hoogtepunt vind ik het contact met de mensen. Als vrijwilliger leer je zoveel mensen kennen. Allereerst natuurlijk de bewoners en de werknemers bij ADI en de vrijwilligers, maar daarnaast heb ik ook veel spontane ontmoetingen gehad. Dat vind ik een echt een hoogtepunt en daar geniet ik van. Als ik echter een bepaald moment aan zou moeten wijzen wat een hoogtepunt was dan is het denk ik Poerim. Ik heb in Israel heel erg gezien hoe groots Poerim, een Joodse feestdag, gevierd wordt. Al weken van te voren waren we het aan het vieren met de bewoners. Het is leuk om te zien dat ze daar zoveel plezier in hebben en genieten van het feestvieren en het verkleden.

Een keer was ik met een bewoner een wandeling aan het maken en toen was ze in het Hebreeuws tegen mij aan het praten en ineens zei ze mijn naam.

Zou je de/een speciaal moment of band met een bewoner kunnen beschrijven?
Natuurlijk heb ik heel veel speciale momenten meegemaakt en is de band met de bewoners sowieso heel speciaal voor mij, maar als ik dan een moment zou moeten aanwijzen is het denk ik deze…Een keer was ik met een bewoner een wandeling aan het maken en toen was ze in het Hebreeuws tegen mij aan het praten en ineens zei ze mijn naam. In het huis waar ik werk werken nog meer mensen met dezelfde naam dus ik vroeg aan haar hoe heet ik en toen zei ze daadwerkelijk mijn naam. Ik realiseerde me dat zij echt weet wie ik ben en dat ze zelfs mijn naam onthoudt. Vanaf toen heeft ze mijn naam ook vaker gebruikt. Toen ik bijvoorbeeld een keer binnen kwam lopen tijdens een feestje rende ze naar me toen en zei: Esther! En ze gaf me een dikke knuffel. Dat is zo lief om te zien. Het geeft je het gevoel dat je echt belangrijk bent daar en dat je echt een deel bent van de familie van het huis waar je werkt.

Wat doe je het liefst tijdens je vrije dag?
Het liefste maak ik een tripje en ga ik erop uit om het land Israël beter te leren kennen en om dingen te zien en te beleven.

Zou je het vrijwilligerswerk bij ADI aanraden bij je vrienden en kennissen?
Ja ik zou het werk bij ADI zeker aanraden aan vrienden en aan kennissen. Het werk bij ADI heeft mij heel veel geleerd en ik heb heel veel goede ervaringen gehad. En ik vind ook dat ADI een hele unieke plek is en dat het geweldig is om dat te zien en te beleven.

Wat heb je meegekregen van het Poerimfeest? En als wat ging je verkleed?
Ik ben Joodsgelovig en ik ben het dus gewend om Poerim te vieren maar het was geweldig om te zien hoe Poerim in Israël wordt gevierd. Het is echt een heel vrolijk feest dus je hoort overal muziek en iedereen is blij. Ik heb Poerim uiteindelijk een paar keer gevierd en ik had 2 verschillende kostuums. Mijn eigen kostuum was een schaapje en de Benot Sherut, service girls, van mijn huis hadden ook een kostuum voor mij gemaakt voor het feest met de bewoners. Ons huis had het thema van de film Mulan, en iedereen had zijn eigen rol. Ik was verkleed als de Krekel in Mulan. Dat was wel heel grappig en leuk om mee te maken.

Tip aan toekomstige vrijwilligers: Stap heel open in dit komende avontuur en probeer er vooral ook heel erg van te genieten, het is heel speciaal.

Wanneer ga je ons verlaten bij ADI?
Helaas zit mijn tijd bij ADI voor nu erop, en ga ik dus weer naar Nederland terug. Ik kijk terug op deze periode met heel veel geluk en plezier en ik ben heel dankbaar dat ik deze periode bij ADI heb mogen werken. Het was een eer.

Tips voor toekomstige vrijwilligers?
Mijn tip aan toekomstige vrijwilligers zou denk ik zijn: Stap heel open in dit komende avontuur en probeer er vooral ook heel erg van te genieten, het is heel speciaal.